Μεγάλη Εβδομάδα, έρχεται Πάσχα, σαν Χριστιανοί γιορτάζουμε, έχουμε έθιμα και τα ακολουθούμε και καλά κάνουμε. Θα μπορούσαμε όμως να έχουμε και μια εσωτερική αναζήτηση μέσα από τους συμβολισμούς των ημερών. Ας κάνουμε μια προσπάθεια λοιπόν να δούμε τι νόημα, τι συμβολισμό, (έναν από πολλούς), θα μπορούσαμε να δώσουμε στην κάθε μέρα.

ΜΕΓΑΛΗ ΔΕΥΤΕΡΑ – Η ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

Ο άνθρωπος αγωνίστηκε για το δικαίωμά του να είναι ελεύθερος και το πέτυχε.!!!! Είναι όμως ; στην σκέψη, στο λόγο, στην αυτοδιάθεση, σίγουρα ναι. Τι γίνεται όμως με την εσωτερική ελευθερία ; τι σημαίνει αυτό θα μου πείτε, αυτό σημαίνει :
• να είμαι ελεύθερη από “πρέπει”, που επιβάλω στον εαυτό μου από φόβο, ώστε να επιλέγω ελεύθερα με τι θα δεσμευτώ
• να οριοθετώ τις επιθυμίες και τις ανάγκες μου και όχι να βάζουν όρια αυτές σε μένα,
• να διαμορφώνω τις συνήθειές μου και να τις αλλάζω όποτε θέλω, χωρίς να είμαι εξαρτημένη από αυτές,

ΜΕΓΑΛΗ ΤΡΙΤΗ – Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΩΝ ΙΚΑΝΟΤΗΤΩΝ

Όλοι έχουμε ικανότητες, χαρίσματα, ταλέντα, τα αξιοποιούμε ; ή μήπως τα αφήνουμε ανεκμετάλλευτα ; ή μήπως όταν πετυχαίνουμε θεωρούμε τον εαυτό μας φορέα τελειότητας ; μήπως τα χαρίσματά μας αντί να είναι αφορμή ελευθερίας, γίνονται εργαλεία συμφέροντος, εγωιστικής φιλοδοξίας και κτητικότητας ;

Στην εποχή μας, είτε θεοποιούμε τους πετυχημένους ανθρώπους εγκλωβίζοντάς τους στον εγωισμό και την ματαιοδοξία, είτε ισοπεδώνουμε τα χαρίσματα μας καθιστώντας μας μια απρόσωπη μάζα.

ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΤΑΡΤΗ – Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ

Η δύναμη, η εξουσία, το χρήμα είναι το σημείο αναφοράς της εποχής μας. Η λογική της προσωπικής ικανοποίησης γίνεται εγωισμός, έτσι η αγάπη εγκλωβίζεται και αυτός που το μόνο που έχει να προσφέρει είναι αγάπη, δεν σημαίνει και πολλά, δεν “μετράει”.

Όπως βλέπουμε όμως, ούτε η εκπαίδευσή μας, ούτε το χρήμα, ούτε η δύναμη, μας απελευθέρωσε από τους περιορισμούς του νου, ούτε μας έκανε πιο ευτυχισμένους ανθρώπους.

ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΜΠΤΗ – Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΗΣ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑΣ

Η υπεροχή έναντι του άλλου, η “υπερηφάνεια” που ταΐζει ένα υπερτροφικό “εγώ”, είναι σήμα κατατεθέν της εποχής μας. Θέλουμε, αν είναι δυνατόν, όλοι να εξυπηρετούν τις ανάγκες μας και δεν διστάζουμε καθόλου να γίνουμε εξαιρετικά χειριστικοί, αν χρειάζεται, για να το καταφέρουμε.
Η λέξη “δικαίωμα μου” πάει κι έρχεται. Η λέξη “υποχρέωση” στα αζήτητα.
Η σκέψη ότι μόνο μέσα από ένα ισορροπημένο “δούναι και λαβείν” μπορούμε να ισορροπήσουμε τη ζωή μας, ούτε μας περνάει από το νου.

ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ – Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ

Ο σκοπός της ζωής είναι να ζεις, όχι απλά να επιβιώνεις. Επιβιώνω σημαίνει τρώω, εργάζομαι, κοιμάμαι, αναπαράγομαι. Ζω σημαίνει δίνω νόημα και αξία σε ότι κάνω, να μετουσιώνω ότι νοιώθω σε αγάπη.

• Τρώω για να θρέψω το σώμα μου, αλλά δίνω τροφή και στην ψυχή μου.
• Εργάζομαι για να εξασφαλίσω τις ανάγκες μου, αλλά εργάζομαι και για να εξελιχθώ.
• Κάνω οικογένεια γιατί είμαι συντροφικό ον, αλλά μέσα από την αγάπη για τους άλλους, αγαπάω και τον εαυτό μου.
• Και …..δεν φοβάμαι να αφήσω να “πεθάνει” ότι τέλειωσε, διότι γνωρίζω ότι μόνο μέσα από το θάνατο, γεννιέται και ανασταίνεται η ΖΩΗ, ελεύθερη, φωτεινή, απαλλαγμένη από όλα τα βάρη του παρελθόντος.

ΜΕΓΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟ – Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ

Α-μαρτία, η μη αρτιότητα. Όταν οι πράξεις και οι συμπεριφορές μας είναι ατελείς, άρα και ο τρόπος που σκεφτόμαστε, επιλέγουμε, κρίνουμε είναι μέσα από μια περιορισμένη οπτική γωνία, συνεπώς και η ζωή μας υπακούει στους περιορισμούς του νου.
Ας πεθάνουμε ως προς την α-μαρτία και ας ξαναγεννηθούμε ελεύθεροι από κάθε περιορισμό.
Ας αφήσουμε μέσα μας να πεθάνουν όλα όσα μας βαραίνουν και ο εγωϊκός νους επιμένει να τα κρατάει “ζωντανά”

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ – Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ

Η αφετηρία της νέας δημιουργίας. Θαυμασμός στην ομορφιά και το μυστήριο της ζωής, στην μεταμόρφωση του καθενός που πιστεύει στον αναστάσιμο εαυτό του, αγκαλιάζει μέσα του όλο τον Κόσμο, πλημμυρισμένος από το Φως της Γνώσης, της Αλήθειας, της Αγάπης, της Ελευθερίας της Ανάστασης.