«Δέκα εύκολοι τρόποι για αποκτήσετε αυτοπεποίθηση», «τα πέντε μυστικά επιτυχίας», «πώς να γίνετε ευτυχισμένοι», «οκτώ τρόποι για να αποκτήσετε τη σχέση των ονείρων σας».

Κάποιοι από μας, ίσως να έχουμε «τσιμπήσει» σε τέτοιες ατάκες και να έχουμε αρχίσει να παρερμηνεύουμε τις έννοιες περί επιτυχίας και ευτυχίας, νομίζοντας πως θα τις κατακτήσουμε, απλά και μόνο μαθαίνοντας και ακολουθώντας κάποιους από αυτούς τους τρόπους.

Όλα αυτά είναι παρερμηνείες επιστημονικών μελετών, που δημιουργούν μύθους γύρω από την ανθρώπινη φύση και τον κόσμο, θρέφοντας προσδοκίες ευδαιμονίας, παρουσιάζοντας ως θέσφατον μια εγωκεντρική αντίληψη που τοποθετεί το Εγώ στο κέντρο του κόσμου και μια επιφανειακή προσέγγιση της ευτυχίας, που προέρχεται και προκύπτει μόνο από τις επιτυχίες, άρα, έχει άμεση εξάρτηση από αυτές.

Συνειρμικά,  ευτυχία, ένα κάστρο που πρέπει να κατακτηθεί.!

Εύκολα και γρήγορα, οτιδήποτε απαιτεί κόπο απορρίπτεται, η αίσθηση των ορίων είναι ομιχλώδης, το κλισέ της θετικής σκέψης επικρατεί, άσχετα αν έχει ή όχι, ουσία και περιοχόμενο, για αποδοχή του εαυτού και των άλλων, ούτε λόγος.  Τα αρνητικά συναισθήματα, αποτυχίες, κακές εμπειρίες «γιατρεύονται» μια και καλή, χωρίς πολλές σκέψεις και ιδιαίτερο κόπο.  Ασκεί μεγάλη έλξη τελικά, η προοπτική ενός τέτοιου «παντοδύναμου ατόμου»,  χωρίς να υπολογίζεται ότι στο όνομα της ευκολίας, καταδικάζεται η ωριμότητα και η ολοκλήρωσή του.

Είπαμε όμως ότι, η αυτογνωσία είναι ένας από τους ακρογωνιαίους λίθους του Coaching, επομένως δεν μπορεί να υπηρετήσει και να υποστηρίξει την ανάδειξη του «Εγώ» ενός Coachee που απαιτεί την ασταμάτητη ικανοποίηση των εγωκεντρικών επιθυμιών του, που συνήθως σχετίζονται με το να αποκτήσει υλικά αγαθά και να μπορεί να τα επιδυκνύει κομπάζοντας.

Αυτά είναι παρανοήσεις που θα πρέπει να αποσαφηνιστούν, πριν κάποιος αποφασίσει να ακολουθήσει την Coaching διαδικασία, που προάγει την ενδοσκόπηση και την αυτογνωσία σαν το μέσο που οδηγεί στην ολοκλήρωση του ατόμου, αποδυναμώνοντας τον κλασσικό διαχωρισμό μεταξύ θετικών και αρνητικών συναισθημάτων, αποδεχόμενη την ανθρώπινη φύση στην ολότητά της, χωρίς διχοτομήσεις και βλέποντας μέσα στην κάθε εμπειρία την συνέχεια και την συνύπαρξη όλων των πτυχών της, ώστε κάθε συναισθηματική κατάσταση και η εμπειρία που προέρχεται από αυτή, να έχει νόημα, αιτία, οφέλη και συνέπειες.

Επομένως, όλα τα συναισθήματα είναι εξίσου σημαντικά και χρήσιμα, αρκεί να έχουμε σαφή διάκριση για το τι μπορεί το καθένα να μας προσφέρει.  Αυτά που λέμε «αρνητικά» συναισθήματα μας βοηθούν στην επιβίωση, ενώ τα «θετικά» συμβάλλουν στην ανάπτυξή μας. Παράδειγμα, κάποιος που αντιμετωπίζει μια κατάσταση που τον φοβίζει, θα κινηθεί για να προστατέψει τον εαυτό του.  Ενώ, κάποιος που είναι ήρεμος και αισιόδοξος, θα κινηθεί για να πραγματοποιήσει τον στόχο του και να αναπτυχθεί.

Όλοι ζούμε κατά καιρούς και στις δύο περιπτώσεις, επομένως, ας μην πέσουμε στην παγίδα μιας επιβεβλημένης θετικότητας, που πολεμάει τις αρνητικές πτυχές του εαυτού μας.

Αυτογνωσία σημαίνει αποδοχή, ώστε να αναδειχθεί ο εαυτός στην ολότητά του.