Ο Πυθαγόρας μελέτησε επιμελέστατα τις φυσικές επιστήμες και τις συνέκρινε με την απέραντη ψυχογνώση του, προσπαθώντας να βρει σημείο επαφής και ένωσης των δύο πόλων του ανθρώπου   :  Ψυχής  και  Νου,  καταλήγοντας έτσι στην Αριθμοσοφία.

Ανακάλυψε πρώτος την Εσωτερική Αλήθεια, μελέτησε τους αριθμούς και τους χρησιμοποίησε σαν σύμβολα της άυλης δύναμης που ασταμάτητα και αναλογικά σχηματίζει τα στοιχεία και απ’ αυτά την ύλη.

Κατά τον Πυθαγόρα λοιπόν, δεν είναι μόνο η εξωτερική πλευρά, η υλική όψη που όπως εκ πρώτης όψεως φαίνεται να αποτελεί όλα τα όντα, αλλά υπάρχει πάντοτε μέσα σε αυτά η εσωτερική πλευρά, η άλλη της ΟΥΣΙΑΣ όψη.

Πάνω σ’ αυτό το εσωτερικό πλάνο, σχημάτισε την Αριθμοσοφία του, δίνοντας στον κάθε αριθμό, την αντιπροσωπευτική αναλογία της εσωτερικής διεργασίας, της Αιώνιας Πρωταρχικής Ουσίας των Πραγμάτων.

Το συμπέρασμα είναι ότι, οι αριθμητικές δυνάμεις που συμμετέχουν στη μέθεξη της μορφής του κάθε ανθρώπου, αντιπροσωπεύουν την απήχηση που έχουν αυτές οι δυνάμεις μέσα του και κατά συνέπεια θα διαμορφώσουν την εξωτερική του πραγματικότητα.

Η Αριθμοσοφία μελετά,  το πώς όλα αυτά απεικονίζονται μέσα μας και αποκαλύπτει τους εσωτερικούς και εξωτερικούς συνδυασμούς που διαμορφώνουν τη φύση μας, ενώ ταυτόχρονα,  προσφέρει ερεθισμούς που αν τους κατανοήσουμε θα οδηγηθούμε στην αυτογνωσία, στην πληρότητα, στην ισορροπία.

 

Αποσπάσματα από το βιβλίο του Δ. Μαργιωρή για την Αριθμοσοφία.