Επιτυχία ή αποτυχία και πώς επηρεάζονται από τις προθέσεις μας;

Επιτυχία ή αποτυχία και πώς επηρεάζονται από τις προθέσεις μας;

Ο κυρίαρχος τρόπος που αντιλαμβανόμαστε την επιτυχία είναι μέσω της αποδοχής και της δημοτικότητας. Ένα παράδειγμα της εποχής μας είναι το πόσα like έχουμε στη σελίδα του facebook ή του blog μας. Αυτό είναι μέτρο επιτυχίας; Είναι αλήθεια ή ψευδαίσθηση; Ποια είναι τελικά η αληθινή επιτυχία ;
Από την άλλη, έχουμε σκεφτεί πόσες αυταπάτες έχουμε δημιουργήσει στη ζωή μας και πώς αυτές επηρεάζουν τη γνώμη που τελικά έχουμε για τον εαυτό μας; Είναι ανάγκη τώρα περισσότερο από ποτέ να κάνουμε τη συνειδητή επιλογή να διερευνήσουμε όλες αυτές τις ψευδαισθήσεις, να τις αμφισβητήσουμε, να απεγκλωβιστούμε.

Τι θέλουμε στην πραγματικότητα και τι σημαίνουν οι προθέσεις μας; 
Δύο είναι οι βασικές συνιστώσες της ψευδαίσθησης: Αυτή που σχετίζεται με την πρόθεσή μας και αυτή που σχετίζεται με την επιτυχία μας. Είναι βέβαιο ότι ο καθένας μας θέλει να πιστεύει πως η πρόθεσή του είναι αγνή και καλή για όλους. Πόσο σαφείς και καθαρές είναι όμως οι προθέσεις μας; Πόσο χρόνο αφιερώνουμε για να τις εξετάσουμε; Βάσει αυτών θα έχουμε και το επιτυχημένο ή αποτυχημένο αποτέλεσμα.
Την επόμενη φορά που θα θελήσουμε να κάνουμε κάτι σημαντικό για μας, ας κάνουμε μια πρώτη ενδοσκόπηση των προθέσεών μας, για να διακρίνουμε τι πραγματικά επιδιώκουμε.

Να ευχαριστήσουμε τους σημαντικούς άλλους;  Να γίνουμε αποδεκτοί; Να μας υπολογίζουν, να μας εκτιμούν ή να μας αγαπούν ;
Σίγουρα έτσι πείθουμε τον εαυτό μας ότι είμαστε καλοί άνθρωποι και το εγώ μας κατευνάζεται. Τέτοιες προθέσεις όμως, βασισμένες σε ανάλογες αντιλήψεις και πεποιθήσεις, είναι αδύνατον να μας οδηγήσουν στην επιτυχία και σίγουρα όχι στην ικανοποίηση από το αποτέλεσμα ή την ευτυχία.
Αν η ανάγκη μας είναι να ευχαριστούμε τους σημαντικούς άλλους για να παίρνουμε το ψευδές κέρδος ότι έτσι και μόνο έτσι θα μας εκτιμούν, θα μας υπολογίζουν, θα μας αποδέχονται ή θα μας αγαπούν, τότε θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι η αξία μας εξαρτάται από αυτούς. Αυτοί κρατούν το «αξιόμετρο»!
Οι αντιλήψεις τους και οι αντιδράσεις τους σας καθορίζουν. Κι αν σήμερα είναι καλές για σας και για τους στόχους σας, αύριο θα είναι οι ίδιες; Κι αν αλλάξουν, τι θα κάνετε; Θα αλλάξετε και σεις για να προσαρμοστείτε; Αυτή η «προσαρμογή» έχει καταστρέψει την αυτοπεποίθηση και την αυτοεκτίμηση εκατομμυρίων ανθρώπων παγκόσμια.

Να δείξουμε ότι έχουμε περισσότερες γνώσεις από τους άλλους; Να ακουστούν τελικά οι απόψεις μας; Να δείξουμε ότι έχουμε περισσότερη εμπειρία ;
Όταν αισθανόμαστε ότι έχουμε μεγαλύτερη γνώση ή εμπειρία από τον άλλον,  η επιθυμία μας είναι να εκφράσει ότι έχουμε ΔΙΚΙΟ. Αν η πρόθεση πίσω από τη δράση μας είναι να αποδείξουμε το δίκιο μας, τότε αυτό γίνεται το επίκεντρο της επικοινωνίας μας, προκαλώντας πόλωση και σύγκρουση.  Επί της ουσίας βέβαια, επικοινωνία δεν υπάρχει, παρά μόνο «ένδοξο πεδίο μάχης».
Ας χρησιμοποιήσουμε λοιπόν την εμπειρία, τη γνώση μας για να διευκολύνουμε μια κατάσταση, να εμπνεύσουμε και τον άλλον να διευρύνει τον ορίζοντά του, ώστε να αναδυθούν νέες αντιλήψεις.

Να αναλάβουμε την ευθύνη να κάνουμε κάτι, αντί για κάποιον άλλον;
Σε αυτή την περίπτωση, η πρόθεσή μας είναι ότι έτσι γινόμαστε σημαντικοί, σπουδαίοι και αναντικατάστατοι. Δεν αντιλαμβανόμαστε ότι με αυτό τον τρόπο εμποδίζουμε την εξέλιξη των άλλων ανθρώπων, τους αποδυναμώνουμε. Σε πολλές περιπτώσεις, αυτά είναι τα άτομα που αγαπάμε περισσότερο.  Είναι άλλο να είμαστε υποστηρικτικοί  και άλλο να τους αναλαμβάνουμε. Ας συνειδητοποιήσουμε πόσο καταπληκτικό είναι να βλέπουμε τους δικούς μας ανθρώπους να αντιμετωπίζουν με επιτυχία ό,τι τους δίνει η ζωή, να παίρνουν τις κατάλληλες αποφάσεις και πόσο απελευθερωτικό είναι αυτό.

Να εκθέσουμε, να κρίνουμε ή να κατηγορήσουμε έμμεσα ή άμεσα τους άλλους;
Ας σκεφτούμε για λίγο κάποιες καταστάσεις από το παρελθόν και θα δούμε ότι σε πολλές από αυτές, ενώ αισθανόμασταν ότι είχαμε αγνές προθέσεις, μας αγνόησαν,  μας θύμωσαν, μας πλήγωσαν, δεν μας εκτίμησαν. Τότε, μεταφράσαμε το αποτέλεσμα σαν «αποτυχία», κρίνοντας τον εαυτό μας και τους άλλους. Επανεξετάζοντας την κατάσταση, μπορούμε να το δούμε σαν μια ευκαιρία για να μάθουμε, να εξελιχθούμε εμείς και όσοι εμπλέκονται.

Τώρα είναι η ώρα, για να εξερευνήσουμε και να αλλάξουμε τις πεποιθήσεις, τις αντιλήψεις και να αξιολογήσουμε τις αυθεντικές μας προθέσεις. Αν δούμε ότι αυτές βασίζονται στο εγώ μας, είναι σοφότερο να μην κάνουμε ή να μην πούμε τίποτα.
Μόνο με την αγνή πρόθεση της καρδιάς μας ενεργούμε με αγάπη και εντιμότητα, μόνο με συνειδητή πρόθεση χτίζουμε την αυτοεκτίμησή μας και εκφράζουμε την αλήθεια μας και μόνο όταν έχουμε αυτοεκτίμηση μπορούμε να διακρίνουμε τα πραγματικά μας θέλω και να τα πετύχουμε.
Εστιάζοντας σε αυτό που θέλουμε να συμβεί, εξετάζουμε την πρόθεσή μας και χρησιμοποιώντας την ενέργειά μας για συνειδητή και εμπνευσμένη δράση, φέρνουμε αλλαγές στη ζωή μας που μας ενδυναμώνουν και μας δίνουν αίσθηση πληρότητας.
Συνδέοντας την επιτυχία μας με υλικά αγαθά, δεν είναι βέβαιο ότι θα είμαστε ευτυχισμένοι, διότι θα εξαρτόμαστε πάντα από αυτά. Ας ξαναβάλουμε ενεργά στη ζωή μας αξίες, όπως η συνεργασία, ο σεβασμός, η ευγνωμοσύνη, η αποδοχή, η έμπνευση, το μοίρασμα, η εντιμότητα που θα στηρίξουν το όραμα της ψυχής μας, τις προθέσεις μας και θα μας φέρουν επιτυχίες που θα μας διευρύνουν, αντί να μας συρρικνώνουν.
Τα υλικά αποτελέσματα είναι μετρήσιμα. Πώς όμως, μπορείς να μετρήσεις τον αντίκτυπο ενός χαμόγελου, μιας ευγενικής πράξης, της υποστήριξης και της κατανόησης; Αυτά αντέχουν στον χρόνο και αλλάζουν σιγά-σιγά τη συνειδητότητα των ανθρώπων αλλά και των μελλοντικών γενεών.