Ο χρόνος. Δωρεάν προσφορά σε όλους μας, χρησιμοποίησέ τον, εκμεταλλεύσου τον ή ξόδεψέ τον, μα πάνω από όλα, ζήσ΄ τον. Τέλος προσφοράς.

Μα, θέλω να τον σταματήσω, να τον γυρίσω πίσω, να κρατήσω λίγο χρόνο για αργότερα.  Λυπάμαι φίλε μου, δε γίνεται.

Χρόνος, η πιο ανεκτίμητη και ανελαστική αξία. Το τέλος κάθε χρονιάς μας κάνει να αναλογιστούμε πως ήταν η χρονιά που πέρασε, πως θα θέλαμε να είναι η χρονιά που έρχεται.

Και υποσχέσεις, υποσχέσεις πως τη νέα χρονιά, όλα θα αλλάξουν.  Υποσχέσεις που κρατούν όσο τα φώτα στο δέντρο είναι αναμμένα.

Και μετά ; προχωράει ο χρόνος, προχωράει και η ζωή, αλλάζει ο χρόνος ; και η ζωή το ίδιο.  Νοιώθουμε άραγε αυτές τις αλλαγές;   ή μήπως τα χρόνια που περνούν, έχουν πάρει μαζί τους και το πραγματικό νόημα των γιορτών ; Τι πραγματικά μπορεί να σηματοδοτήσει μέσα μας η αλλαγή του χρόνου;

Να η ευκαιρία για να σκεφτούμε τι κάναμε, τι δεν κάναμε, πως περάσαμε, τι αλλάξαμε και φυσικά να κάνουμε νέα όνειρα, να ανανεώσουμε τα σχέδια μας, να προγραμματίσουμε το επόμενο βήμα μας, με μια βασική προϋπόθεση : να γιορτάσουμε την Πίστη μας, ότι όλα αυτά θα συμβούν, ακριβώς επειδή εμείς το θέλουμε και προετοιμάζουμε τον εαυτό μας γι’ αυτό.

Ίσως κάποιες άλλες χρονιές, όταν τα λαμπάκια έβγαιναν απ’ την πρίζα, έπαιρναν μαζί τους τις υποσχέσεις και άφηναν την καρδιά μας λίγο σφιγμένη και μελαγχολική, ίσως γιατί την αφήσαμε να πιστεύει ότι δεν είχε δικό της φως να βγάλει.

Γι’ αυτή τη νέα χρονιά που έρχεται, ας πιστέψουμε ότι η ζωή είναι γιορτή που δεν τελειώνει, αν την αφήσουμε μέσα μας να ζει, αρκεί να της δώσουμε το νόημα που της αξίζει και να την φωτίζουμε με τη λάμψη της καρδιάς μας….. κάθε χρόνο, κάθε μέρα, κάθε λεπτό.

Φωτεινό και χαρούμενο το 2018 !!!