Χριστούγεννα!

Χριστούγεννα!

Χριστούγεννα.!  Στολίδια, λαμπιόνια παντού, φωτίζουν ότι ήταν σκοτεινό μέχρι χθες. Μελομακάρονα και κουραμπιέδες για να γλυκάνουν αυτούς που ήταν πικραμένοι μέχρι χθες.  Άνθρωποι ανταλλάσσουν ευχές για ένα αύριο καλύτερο από χθες.

Χριστούγεννα.!  Μια γιορτή που κλείνει απ΄ έξω ότι δεν της ταιριάζει.  Την μοναξιά, τον πόνο, τη θλίψη, όλες τις σκιές της καθημερινότητάς μας.

Χριστούγεννα.!   Πρέπει να στολίσουμε το σπίτι.  Πρέπει να φάμε όλοι μαζί. Πρέπει να είμαστε χαρούμενοι.  Πρέπει να βοηθήσουμε το διπλανό μας. Πρέπει να βγάλουμε από το συρτάρι την γιορτινή μας διάθεση, ίσως και τους καθωσπρέπει τρόπους μας.

Πόσο διαφορετικά θα ήταν αυτά τα Χριστούγεννα, αν βάζαμε μπροστά τα θέλω μας.  Αν φτιάχναμε τα δικά μας Χριστούγεννα με κάτι που να μας ταιριάζει, να κάνουμε το μεγαλύτερο δώρο στον εαυτό μας, να τον ρωτήσουμε τι του δίνει χαρά και να του το δώσουμε.  Να μην υπακούσουμε σε κανένα πρέπει.!

Να στολίσουμε την καρδιά μας με αγάπη, όχι με επιθυμία για περισσότερα ψώνια και «στολίδια».  Να φωτίσουμε την ψυχή μας με ευγνωμοσύνη, όχι με λαμπιόνια.  Να γιορτάσουμε τις στιγμές μας «μαζί», να νοιώθοντας την παρουσία των αγαπημένων μας, όχι μόνο να παραστούμε στο γιορτινό τραπέζι.  Να δώσουμε προσωπικές ευχές στον καθένα, όχι τα τετριμμένα «καλά Χριστούγεννα», «χρόνια πολλά» και τέλος.  Να σκεφτούμε να τους χαρίσουμε δώρα που δεν αγοράζονται με χρήματα.  Να αλλάξουμε τις μέρες των Χριστουγέννων σύμφωνα με το πώς θέλουμε να ζούμε και όχι να αλλάξουμε τις μέρες μας για λίγο, λόγω των Χριστουγέννων.

Τι λέτε θα τα καταφέρουμε ;  Το εύχομαι.!